Bauke, het is je gegund!

Ook vandaag weer….met deze fraaie overwinning in de 14e Touretappe!

Met de overwinning in de Ronde van Lombardije zette Bauke Mollema de kroon op een, voor wielerminnend Nederland, mooi en succesvol seizoen. Een seizoen waarin, uit Nederlands oogpunt, vooral Matthieu vd Poel, Steven Kruiswijk en Dylan v Groenewegen, alle aandacht voor zich op eisten en niet ten onrechte. In de luwte van deze grote Nederlandse sterkhouders, maakte Bauke Mollema, niet voor het eerst, een prima seizoen door en beloonde hij zich zelf met deze fraaie zege in één van de 5 wielermonumenten!

Bauke Mollema wordt bij het grote publiek bekend in 2013 wanneer hij samen met Laurens ten Dam, tijdens de Tour de France, lange tijd strijdt om een podiumplek. Dat lukt net niet maar het duo Bau en Lau heeft die zomer indruk gemaakt en zijn naam als ronderenner is definitief gevestigd. Tot die tijd presteerde Bau naar zijn vermogen maar aanvankelijk was dat veelal in de schaduw van Robert Gesink. Het winnen van het puntenklassement in de Ronde v Spanje in 2011 was misschien wel zijn opvallendste maar ondergewaardeerde prestatie tot die tijd. Pas jaren later, namelijk begin deze zomer, haalt Bauke door een schorsing van de eerdere winnaar Cobo, alsnog het podium van deze editie van de Vuelta. Het past wel bij de carrière van Bauke Mollema.

Bau is geen veel-winnaar, in tegendeel, maar hij grossiert wel in ereplaatsen, zowel in de grote ronden als in de kleinere rittenkoersen én eendagswedstrijden. Het gebrek aan explosiviteit staat overwinningen in de weg. Door vele volgers wordt het echter uitgelegd als een gebrek aan lef, aanvalslust en ze zetten Bauke vaak neer als een volger, plakker, een net-niet-renner, waarvan we er 13 in een dozijn hebben. Over zijn typische stijl van fietsen, scheef schokkend, harkend, en daardoor voor iedereen, zelfs voor Maarten en Herbert herkenbaar, wordt door velen lacherig gedaan. Ook de overstap naar team Trek kon aanvankelijk niet op veel begrip van de volgers rekenen. Maar Bauke is een echte sportman en een sportman gaat voor het hoogst haalbare, zo ook Bauke Mollema en zo zag hij dit zelf ook. Dit was een stap hoger op!

Eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat ook ik Bauke pas later ben gaan waarderen om de wielrenner die hij is. Als ik er zo aan terug denk was het de Tour van 2016 die daar voor zorgde. Bauke was de sterkste op de Mont Ventoux, op weg naar een heroïsche zege, gooide het weer en het Froome-loop-fiets incident echter roet in het eten. Hij kon die Tour door tegenslag niet afsluiten met een nieuwe mooie ereplek maar Bau toonde veerkracht door nog geen week later, solo, als winnaar over de meet te gaan in de Classico San Sebastian.

Niet die overwinning an sich maar vooral de veerkracht en de manier waarop hij deze zege boekte, oogstte veel lof, in ieder geval bij mij maar ook bij z’n collega-wielrenners. De blijdschap van grootheid en voormalig ploeggenoot Contador na de ritzege van Bauke in de Tour 2018, op overigens bijna identieke wijze als in de Classico, is daar een mooi voorbeeld van.

De manier van koersen zoals in díe Tourrit, de Classico én in de Ronde v Lombardije, is, net als zijn uitgesproken herkenbare stijl van fietsen, inmiddels zijn handelsmerk geworden. Dat vind ik, dat vinden vast ook meer mensen die dichterbij Bauke staan en dat lijkt Bau ook zelf te vinden. Bauke weet wat hij kan, weet waar hij goed in is maar hij weet ook heel goed wat hij niet kan en waar hij niet zo goed in is en dat samen gaat hem en dus ook ons, wielerfans, ongetwijfeld nog veel moois brengen en dat is je gegund, Bau!

Christopher!