Daar waar oktober 2019 de boeken in gaat als verregende fietsmaand, maakt november dit tot dusver weer helemaal goed. Voor de derde zondag op rij was het prima fietsweer. Droog, zonnig, nagenoeg windstil en met een tot 11 graden oplopende temperatuur, aangenaam.
De voorbije weekenden was het nog fris, tot zelfs koud, maar zoals al vaker gezegd, op de kou kun je je kleden. Natuurlijk is er ook goede regenkleding en zijn er prima windstoppers maar regen en wind, zeker in combinatie met vallende blaadjes, nodigen niet echt uit om een lekker rondje te fietsen.
De spinninglessen en de tacx bieden dan uitkomst. Het is niet vergelijkbaar met buiten fietsen maar het is hoe dan ook goed voor de conditie. Natuurlijk zou je kunnen kiezen voor de MTB of crossfiets maar dan moet die op de eerste plaats hebben en dan moet je dat ook nog willen. En dat laatste is in mijn geval wel een dingetje. Hij hangt aan de muur, die MTB, maar daar hangt ie goed;) Er gaat, wat mij betreft, niets boven de racefiets!
Zo ook deze zondag; nu de meeste bladeren van de bomen zijn én inmiddels ook door de lokale diensten zijn opgeruimd, is het goed fietsen in ons Limburgsche land. Het is hier en daar zeker nog oppassen bij natte weggedeelten en wat vorst aan de grond, zeker op de hoger gelegen plateaus maar voor de rest wast het goed toeven, deze ruim 70 km’s met z’n drieën door het heuvelland.
Samen met een alleskunner maar nu vooral de herintreder, na een fietssabatical óp een spikplinter nieuwe fiets en een van een van een verkoudheid herstellende kilometervreter, hebben we het ons zelf niet te moeilijk gemaakt. Een zorgvuldig uitgestippelde route bracht ons via de ‘lopers’ Bemelerberg en de Loorberg toch aan de nodige hoogtemeters. Na een korte koffiepauze ging het via Gulpen en Ijzeren weer terug naar het, door kerstmarktgangers bezette Valkenburg om vandaar uit terug huiswaarts te peddelen.
Al met al een relaxte rit door het heuvelland, aldus Strava. En dat in november! Ik noem dat bonus kilometers!
Christopher!
Christopher's Blog 