Jij bent een graag geziene gast zeg! Zowel opwaarts als neerwaarts heb jij aan aandacht geen gebrek. Je populariteit heb je aan meerdere factoren te danken. De bron, het vertrekpunt, ligt in het populaire Valkenburg, aan het Grendelplein om precies te zijn. Daar moet er, door ons wieler-recreactieven, een keuze gemaakt worden tussen aartsrivaal Cau en jou. De Cauberg wint ‘t, maar net zoals bij de Alp d’Huez is het daarmee niet de fraaiste beklimming in de omgeving. De één heeft de naam, de ander de looks. Dat laatste geldt ook voor jou met je lekkere asfalt.
Met een stijgingspercentage van gemiddeld zo’n 3,5% en een max. van 7% is het een klim die we kunnen scharen onder de lopers. Een mooie gelijkmatige klim dus en die vinden we doorgaans erg fijn en dat zien we terug in de statistieken.
De ruim 20.000 Stravanten hebben samen bijna 70.000 keer naar boven gefietst. De beklimming telt ruim 1,8 km. De snelste deed daar 2,58 minuten over. In dit klassement moet ik het zelf doen met plek 886 in een tijd van 4.34min….een tijd waar ik overigens zelf best trots op ben, zie ’t allen als een uitdaging;). De snelste daler is een bekende en wel LtD, Lau van het vermaarde duo Bau&Lau. Met 71,8 km raasde hij als snelste van de ruim 80.000 Stravanten naar beneden. Die Stravanten deden dat in totaal ruim 246.000 keer. Niet zo vreemd want het is dan ook voor velen de laatste afdaling op weg naar de Cauberg cq finish.
Jij bent met een lengte van bijna 2 kilometer één van de langere beklimmingen in het Limburgsche heuvelland en zoals gezegd, echt stijl word je nergens.
Enfin, vanuit de bebouwde kom van Valkenburg is het aanvankelijk lekker peddelen. Klasbakken kunnen dit op het buitenblad maar dat is voor velen onder ons net te veel van het goede. Daar ben jij net te lang voor én in het middensegment net iets te stijl. Dat middensegment, term gestolen van de F1 broeders, ligt net buiten de bebouwing, ter hoogte van de Fluwelengrot. Daar is het even een tandje kleiner trappen maar dat is maar voor even want tussen de verderop gelegen bebossing kunnen we weer opschakelen. Dat kunnen we blijven doen want niet veel later bereiken we langzaam aan de laan met aan weerszijden grote bomen die vaak voor de gewenste meewind zorgen. Het stijgingspercentage gaat hier terug naar 3, 2,5 en 2%. Bij tegenwind valt het dan toch vaak nog tegen.
In de verte doemt dan het voor velen onbekende hokje/huisje/honk op wat toebehoort aan ASP, de organisator van grotbiken. Ja, terwijl wij naar boven fietsen, fietsen 40 meter diep ook gewoon recreanten rond.
Wanneer we de top hebben bereikt, maak je de deur voor ons open die ons via de plateaus verder het fraaie heuvelland in laat gaan. Gulpen, Vijlen, Vaals aan de ene kant, Bemelen, Noorbeek en Slenaken aan de andere kant.
Daalhemmer, je hebt veel te bieden, boven en onder de grond!
Christopher!
Christopher's Blog 